Program studiów pozwolił mi poznać historię, tradycję, kulturę, a także język ukraiński, co bardzo mi się przydało m. in. w trakcie późniejszych wyjazdów na tereny wschodnie.

Dzięki studiom ukrainoznawczym nie tylko rozwinęły się moje "wschodnie" zainteresowania, ale przede wszystkim studia sprawiły, że dziś mogę przekazywać turystom i kursantom profesjonalną wiedzę o Ukrainie, jej kulturze, historii i życiu politycznym.

Dzięki wykładom, seminariom i innym zajęciom prowadzonym w Katedrze Ukrainoznawstwa UJ poznałem dzieje, kulturę oraz zrozumiałem ukraińską tożsamość, co stało się bogatym fundamentem, na którym mogłem budować i poszerzać swoją wiedzę o Ukrainie. Doświadczenia zdobyte w trakcie tych studiów okazały się wkrótce niezbędne, podczas wykonywania obowiązków doradcy politycznego ds. Ukrainy i Europy Wschodniej w Parlamencie Europejskim.

Szczęśliwie dla mnie pasję i zdobytą na uczelni wiedzę udaje mi się wykorzystywać w pracy zawodowej. Po ukończeniu ukrainoznawstwa, mimo wysokiego wówczas bezrobocia, nie miałam żadnych kłopotów ze znalezieniem dobrego pracodawcy. Do dziś nie ma nadmiaru specjalistów w tym zakresie.

Należę do grona pierwszego rocznika absolwentów ukrainoznawstwa, którzy rozpoczęli studia w 2003 r. Podjęłam je jako studentka etnologii z konkretnym planem: od wielu lat fascynowała mnie Ukraina, jej różnorodność kulturowa i język.

Już od pierwszych dni w jagiellońskich murach zachwycił mnie nie tylko profesjonalizm wykładowców, ale i ich entuzjazm badawczy, niezwykle zaraźliwy i rozbudzający ciekawość poznawczą wśród studentów.

Studia rozpoczęłam w 2005 roku jako drugi kierunek. Wydaje mi się, że znalazłam się w grupie osób, które wybrały ukrainoznawstwo na fali entuzjazmu i zainteresowania, jakie wywołała Pomarańczowa Rewolucja. Ukraina stała się wtedy modna.